Το 30% των ιδιωτών τραπεζιτών (βλπ PSI) δεν δέχονται να συμμετάσχουν στο κούρεμα του Ελληνικού χρέους, εξ ού και η επίσκεψη του Τ. Νταλάρα στην Ελλάδα. Αν λοιπόν δεν συμφωνήσουν έως τις αρχές του Ιανουαρίου επέρχεται η κατάρρευση.
Και σκέφτομαι λοιπόν:
-αν δεν δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης ... καταρρέουμε
-αν δεν γίνει το κούρεμα ... καταρρέουμε
-αν δεν πάρουμε σκληρότερα μέτρα ... καταρρέουμε
άρα αφού δεν την γλιτώνουμε με καμία δύναμη, γιατί το παιδεύουμε;
Έτσι κι αλλιώς κερδισμένη από όλη αυτή την τρέλα είναι στην Ευρώπη η Γερμανία μιας και αυτής ήταν η ιδέα, μετά τον β΄παγκόσμιο πόλεμο, για την δημιουργία της ΕΕ και στην χώρα μας η "υψηλή κοινωνία" των κλεφτών και των απατεώνων που έτρωγαν τόσα χρόνια απ' όπου μπορούσαν και στο τέλος θα φάνε κι εμάς.
Το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο.
Ο δε πιο μεγάλος νικητής θα είναι οι απανταχού τράπεζες, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα πάρουν πίσω τα χρήματα που με τόση σπουδή και επιμονή μας δάνειζαν ακόμα κι όταν οι δείκτες ήταν απαγορευτικοί.
Αλήθεια πως ξεχωρίζει ο καλός τραπεζίτης από τους κατ' επάγγελμα πολιτικούς! Το διαπίστωσα παρακολουθώντας την ομιλία του ολόφρεσκου πρωθυπουργού μας, όταν σε κάποια στιγμή αφαιρέθηκα και νόμιζα ότι έχω πάει σε τράπεζα να ζητήσω δάνειο και ο καλός υπάλληλος μου εξηγεί τα θετικά της κίνησής μου ....
Αλλά και ο ΓΑΠ όμως εκεί βράχος
-βρε φύγε,
-όχι δεν φεύγω
Αυτή την καρέκλα την έχει με έρωτα, μεγάλη αγάπη.
Άλλη καρέκλα πάλι ευτύχισε να δοκιμάσει και ο Καρατζαφέρης μετά από τόσο αγώνα και τρέξιμο. Έβαλε τον Άδωνη σε υπουργείο και καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι.
Ο δε Σαμαράς μου δίνει την εντύπωση ότι προσπαθεί να ρίξει το βουνό με κουτουλιές, αλλά μέχρι στιγμής έχει γεμίσει καρούμπαλα. Η πίεση που δέχεται πρέπει να είναι μεγάλη και έχει και τον Καμμένο να του δημιουργεί προβλήματα.
Το προσέξατε άραγε πόσο γρήγορα διαγράφονται οι βουλευτές που λένε το πασιφανές και το δίκαιο; Όσο γρήγορα διαγράφονται αυτοί, άλλο τόσο γρήγορα μπαίνουν και τα σκληρά μέτρα εναντίον του άμαχου πληθυσμού.
Έχω μεγάλη περιέργεια να δω πως θα τελειώσει όλο αυτό το πανηγύρι, δεν λυπάμαι και δεν αγχώνομαι, μόνο που μερικές φορές "τσαντίζομαι" και θέλω να προβώ σε μη νόμιμες ενέργειες εναντίον αυτής της οικονομικής δικτατορίας. Σκέφτομαι και τον απλό πολίτη όπως την μάνα μου, την γειτόνισσα, τον παππού στο καφενείο που δεν ξέρουν στα νύχια ποιας Σκύλλας και ποιας Χάρυβδης έχουμε πέσει και ενώ στα γεράματα θέλανε να ξεκουραστούν λίγο, τώρα αγωνιούν για τα παιδιά και τα εγγόνια, ανήμποροι να αντιδράσουν.
Αυτό με πειράζει πιο πολύ, που 300 γαϊδούρια δεν νοιάζονται για τίποτε άλλο πέρα από τον εαυτό τους. Που ξέχασαν από που ξεκίνησαν οι περισσότεροι, από ποια χωράφια και ποια βουνά και τώρα θάβουν ζωντανές τις ελπίδες και τα όνειρα των συμπατριωτών τους.
Αλλά έχουν γνώση οι φύλακες και όπως λέει ο λαός "ότι σπείρεις, θα θερίσεις" και οι θύελλες είναι πιο κοντά απ' ότι φαντάζονται.
Κυρίες και κύριοι σας πήραμε χαμπάρι και σας περιμένουμε στη στροφή.
Να ξέρετε ακόμα, ότι πέφτοντας, εσείς θα χτυπήσετε περισσότερο από μας.
..........................................................................Λένα Μαρκή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου